Metoda produkcji lekkiej izolacyjnej cegły ogniotrwałej różni się od metody produkcji zwykłych materiałów o dużej gęstości. Istnieje wiele metod, takich jak metoda dodawania wypalania, metoda spieniania, metoda chemiczna i metoda materiału porowatego itp.
1) Metoda dodawania wypalania polega na dodawaniu do gliny używanej do wyrobu cegieł materiałów łatwopalnych, takich jak sproszkowany węgiel drzewny, trociny itp., co może powodować powstawanie porów w cegle po wypaleniu.
2) Metoda spieniania. Do gliny używanej do produkcji cegieł należy dodać środek spieniający, taki jak mydło kalafoniowe, i spieniać ją mechanicznie. Po wypaleniu można uzyskać produkty porowate.
3) Metoda chemiczna. Wykorzystując reakcje chemiczne, które mogą odpowiednio generować gaz, w procesie produkcji cegieł uzyskuje się porowaty produkt. Zazwyczaj stosuje się dolomit lub peryklaz z gipsem i kwasem siarkowym jako środkiem spieniającym.
4) Metoda materiału porowatego. Do produkcji lekkiej cegły ogniotrwałej stosuje się naturalny diatomit lub klinkier spieniony z gliny syntetycznej, puste kulki z tlenku glinu lub cyrkonu oraz inne materiały porowate.
Używanielekka izolacyjna cegła ogniotrwałaMateriały konstrukcyjne pieców o niskim przewodnictwie cieplnym i małej pojemności cieplnej pozwalają oszczędzać paliwo i poprawiać wydajność produkcji. Mogą również zmniejszyć masę korpusu pieca, uprościć jego konstrukcję, poprawić jakość produktu, obniżyć temperaturę otoczenia i poprawić warunki pracy. Lekkie, izolacyjne cegły ogniotrwałe są często stosowane jako warstwy izolacyjne i wyściółki pieców.
Czas publikacji: 02.08.2023
