Włókno ceramiczne to tradycyjny materiał termoizolacyjny, szeroko stosowany w takich gałęziach przemysłu jak metalurgia, maszynowy, elektroniczny, ceramiczny, szklarski, chemiczny, motoryzacyjny, budowlany, lekki, stoczniowy i lotniczy. W zależności od struktury i składu włókna ceramiczne można podzielić na główne typy: włókna szkliste (amorficzne) i włókna polikrystaliczne (krystaliczne).
1.Metoda produkcji włókien szklanych.
Metoda produkcji włókien szklano-ceramicznych polega na stopieniu surowców w elektrycznym piecu oporowym. Wysokotemperaturowy stopiony materiał wypływa przez wylot na szybko obracający się bęben wirówki wielorolkowej. Siła odśrodkowa obracającego się bębna przekształca wysokotemperaturowy stopiony materiał w materiał o kształcie włókien. Wysokotemperaturowy stopiony materiał można również przekształcić w materiał o kształcie włókien poprzez rozdmuchiwanie go strumieniem powietrza o dużej prędkości.
2 Metoda produkcji włókien polikrystalicznych
Istnieją dwie metody produkcji polikrystalicznegowłókna ceramiczne: metoda koloidalna i metoda prekursorowa.
Metoda koloidalna: rozpuszczalne sole glinu, krzemu itp. przekształca się w roztwór koloidalny o określonej lepkości, a następnie strumień roztworu formuje się we włókna przez przedmuchiwanie sprężonym powietrzem lub przędzenie za pomocą wirówki, a następnie przekształca się go w kryształy tlenku glinu i krzemu poprzez obróbkę cieplną w wysokiej temperaturze.
Metoda prekursorowa: Rozpuszczalna sól glinu i sól krzemu są przekształcane w roztwór koloidalny o określonej lepkości, a następnie roztwór koloidalny jest równomiernie absorbowany przez prekursor (rozprężone włókno organiczne), a następnie przeprowadzana jest obróbka cieplna w celu przekształcenia w włókno krystaliczne tlenku glinu i krzemu.
Czas publikacji: 07-08-2023
